E.P. Alexandre (Cyprien) Marie Florisoone (2034) °1864 +1898.
Op 4 juli 1898 was de transatlantieker “La Bourgogne” onderweg van New-York naar Le Havre en had aan boord 600 passagiers, waaronder 3 geestelijken van de Dominicaner orde. Zij kwamen van het klooster van New-York (Rosary Hill), dat door één onder hen, de E.P. Alexandre (Cyprien) Marie Florisoone (2034), overste van deze gemeenschap, 4 jaar vroeger opgericht was.
La Bourgogne was een Frans passagiersschip dat als laatste van zowel zeil masten als een stoommachine was voorzien. Het was het snelste Franse schip in de jaren 1880.
“La Bourgogne ” had reeds de mistbanken, van Nova Scotia en de Nieuwe Wereld bereikt. Zelfs tijdens de zomer is deze omgeving ondoorschijnend. Mistbanken hingen over de zee. Bij het aanbreken van de dag sliepen de meeste reizigers nog, betrouwend op de veiligheid van het schip.
De drie Dominicanen hadden zich afzijdig gehouden bij de feesten de avond voordien, die georganiseerd werden voor de reizigers. De dominicanen sliepen, gekleed, zoals de regel van hun orde het voorschreef. Zij ontwaakten omstreeks 5 uur in de morgen, als naar gewoonte, voor het eerste gebed.
Plots stootten zij tegen de wand van de cabine; aan bakboord voelde men een schok; en daarna een luid gekraak. De stoommachine viel stil; fluitsignalen weerklonken; noodseinen weerklonken. Alles duidde erop dat er een ernstig ongeval gebeurd was. De dominicanen namen hun mantels en haasten zich naar de brug. De matrozen maakten de reddingsboten aan bakboord los.
E.P. Alexandre (Cyprien) Marie Florisoone (2034) vroeg wat er was gebeurd, een matroos antwoordde: “Wij zijn zojuist aangevaren en het is een drama”. Een Engelse driemaster, de “Cromatyshine” had de “La Bourgogne” aangevaren. Zijn boegspriet had de scheepsbrug ingebeukt. Zijn ankerbalk had de romp van de boot stuk geslagen. De zee verzwolg de boot die direct kapseisde.
Uit de cabines stegen kreten van ontzetting op, een verschrikkelijke situatie. De boot vulde zich met ijskoud water en in paniek wisten de verraste passagiers niet wat er gebeurde. De 600 reizigers wierpen zich op de reddingsboten. De vrouwen haakten zich aan de armen van de mannen vast. De snelsten haasten zich naar de reddingsboeien die zij losrukten. De passagiers voelden onder hun voeten het open graf welke zich opende. De kapitein probeerde vruchteloos iedereen te overtuigen dat de reddingsboten eerst moesten te water gelaten worden voor men erin plaats kon nemen. Een boot geladen met vrouwen en kinderen, kantelde voor hij het water raakte; iedereen verdronk.
Te midden van de chaos waren de gestalten van de Dominicanen in het wit gekleed, een lichtpunt voor iedereen die zich aan de poort van de dood bevonden. Zij lieten zich niet overrompelen door de schipbreuk. Voor hun vertrek uit “Rosary HilI”, hadden zij zich uitgestrekt als doden op de vloer van hun kerk, gebeden om de zegen te ontvangen voor de reis. Thans bogen zij zich neer over de ongelukkigen die hen bezwoeren. “Vader bidt voor ons, Vader schenk ons vergiffenis”. Velen knielden bij hen neer. De dominicanen waren een lichtpunt van rust en vrede; zij waren een baken van hoop. De kapitein sprak tot hen: “Mijne Heren, het is tijd om te springen”. Vreedzaam en ongelooflijk kalm en bewonderenswaardig rustig antwoordde E.P. Alexandre (Cyprien) Marie Florisoone (2034)” Mijn zoon, er zijn nog te velen rondom ons die zullen sterven, onze wens is bij hen te blijven, zodat de wil van God geschiede”! Zij bleven vastbesloten, zoals de kapitein op de loopbrug. Zij stierven alle drie, rechtstaand, als helden. En het water steeg, ongelooflijk snel en zorgde voor een vernieling, die alles verzwolg.
De dominicanen gaven elkaar de absolutie. Vervolgens zongen zij met de handen in elkaar, uit volle borst, het “Salve Regina”. “De vallei der verbanning waarnaar zij de handen uitstrekten, was werkelijk een peilloze diepte van de smarten, veroorzaakt door de zee, men kan zeggen dat de Smart van Maria even groot was áls zijzelf op dat ogenblik ondervonden”. Voor hoeveel personen hebben zij de poort van het Paradijs dan wel geopend? Aan boórd, van de laatste sloep, vol geladen met een mensen massa, gevuld met slachtoffers, op dit ogenblik kantelde één van de schoorstenen, en ook deze sloep werd verbrijzeld. De resterende massa wanhopig, die zich vast klampten aan de brugleuning, wachtte op het ogenblik waarop de kapseizende “La Bourgogne” zich omdraaide met, de kiel in de lucht. De 3 geestelijken vonden de dood, E.P. Alexandre (Cyprien) Marie Florisoone (2034) rechtstaand, de twee anderen waren geknield. Zij hielden elkaars handen vast. De golven veroorzaakt door het zinken van het schip overweldigde iedereen en het water overspoelde hen.
“Aquae nueltae non potueront extinguere charitatem”
Vertaling: “Geen water kan de liefdadigheid uitdoven”
Naar het verhaal van de kapitein en de overlevenden, gedaan te overstaan van de zuster van E.P. Alexandre (Cyprien) Marie Florisoone (2034), mevrouw Marie Henriette Jeanne Florisoone (2036); en aan de broer van één der drie Dominicanen, Emiel Bauwmann, vermeld in zijn boek: “Mijn broer, de Dominicaan.”
E.P . Alexandre (Cyprien) Marie Florisoone (2034) was de “eigenrechtsweerd” (neef in de eerste graad) van Charles Félix Florisoone (1267), de vader van Alexandre Henri Florisoone (1269) en Michel Louis Marie Florisoone (1274). Geboren op 20 juni 1864, trad hij in op zijn 20 jaar in het Provinciaal Noviciaat der Dominicanen te Lyon, waar hij zelf 2 jaar vroeger, zijn oudste broer, Henri Pierre Florisoone (2035), had begeleid. Benoemd tot Overste van het klooster van Rijckholt (Nederland), in. augustus 1893, werd hij een jaar later belast met de hervorming van het Nederlands Noviciaat in Amerika. Het was te Rosary Hill (helling met de Rozenstruiken) dat hij de vier laatste jaren van zijn leven doorbracht, in dienst van de Kerk en zijn Dominicaner Orde.
Door op de blauwe afstammingsknop te drukken op onderstaande webpagina’s van onze “Florizoone Stam” website, ziet u de respectievelijke voorouderreeksen van bovenvermelde personen met eventuele broers zusters en kinderen.
Afstammelingenlijst van Michiel (….) Floryszone (2508), °ca.1310 +ca.1341. (TAK WINNEZEELE)
16 Generaties
214 Personen totaal vermeld op de lijst.
Op deze lijst staan:
135 Florizeune, Florisoone en familie variant namen.
Afstamming en verwantschappen van Alexandre (Cyprien) Marie Florisoone (2034), Marie Henriette Jeanne Florisoone (2036), Charles Félix Florisoone (1267), Alexandre Henri Florisoone (1269), Michel Louis Marie Florisoone (1274) & Henri Pierre Florisoone (2035)in het rood aangeduid. (pag. 3 & 4)
Het voorgaande is een heruitgave van de Florizoone familietijdschriften, nr. 1, 2 en 3 uit de eerste Jaargang (1960), en wordt hier getrouw gereproduceerd met beperkte editoriale wijzigingen.
