Op 17 januari 2025 overleed op de mooie leeftijd van 99 jaar Susanna (Suzanne) Godelieva Cornelia Dewaele (2330) weduwe van Maurits Josef Corneel Sobry (2331). Suzanne was de moeder van ons Comitélid Luc Sobry (2332) en zijn echtgenote Lucia Pane (6013).
Het huis links van het rusthuis “Sint Bernardus” te De Panne is nu verdwenen en staat nog op onderstaande foto. Daar woonde Susanna (Suzanne) Godelieva Cornelia Dewaele (2330), eertijds was er het schelpen verwerkende bedrijf PICORIT gehuisvest, gesticht door Achiel Sobry en nadien verdergezet door haar echtgenoot Maurits Josef Corneel Sobry (2331) en nadien door hun jongst zoon Johan Sobry (2336). Bij de Pannennoaren gekend als “’t schèèpekot” . Onder het beleid van Johan Sobry (2336), de jongste zoon van Maurits Josef Corneel Sobry (2331),verhuisde het bedrijf naar het industrieterrein te Veurne. Voor de familie Sobry er hun huis en magazijn bouwden, was er een oude scheepswerf.
Tekst voorgelezen door Nicole Sobry (2543) tijdens de uitvaart van Susanna (Suzanne) Godelieva Cornelia Dewaele (2330) (zittend eerste rij tweede van links).
Lieve familie en vrienden,
Vandaag nemen we afscheid van een heel bijzondere dame. En wat voor een dame! Voor sommigen was het “Mamy” en voor anderen “Mamy Pan” maar voor iedereen was je een charmante dame die een sympathieke indruk achterliet. Mamy, je bent net geen honderd jaar geworden, maar laten we eerlijk zijn: in je leven heb je meer meegemaakt dan de meeste mensen in twee levens samen.
Op 27 maart 1925 kwam je te Lo op de wereld, als oudste van een gezin van zeven kinderen, Cecile (Cecilia) Madeleina Cornelia Dewaele (1811), Alice Yvonne Cornelia Dewaele (2338), Yvonne Marguerite Cornelia Dewaele (2343), Paula Cornelia Dewaele (1815), Daniel Michel Cornelius Dewaele (2541) en ons Comitélid Monique Suzanne Cornelia Dewaele (2544).
We hebben nooit het volledige verhaal gehoord, hoe je op de boerderij te Ormoy sur Aube in Frankrijk, op heel jonge leeftijd reeds je toekomstige echtgenoot Maurits Josef Corneel Sobry (2331) (zittend eerste rij eerste van links) leerde kennen. Op een historische familie foto uit het jaar 1929 zien we jullie reeds samen afgebeeld. Met daarbij onder andere ook Petje Heliodoor (Alidoor) Victoor (Victor) Florizoone (439) (rechtop staande vierde van links), Marcel (Marcellus) Henricus Cornelius Dewaele (718) (rechtop staande tweede van links), Maria Louisa Cyrilla Cornelia Florizoone (717) (zittend tweede rij tweede van links), Achiel Sobry (rechtop staande derde van links)en Judith Zwaenepoel (zittend tweede rij vierde van links).
Je ging tot je veertiende naar school en nadien hielp je al mee in het gezin en in de koffiebranderij “De Goede Tas”. Wat je daarna allemaal leerde kwam niet uit de schoolboeken en je was een echte autodidacte. Na de oorlog huwde Mamy met haar prins Maurits Josef Corneel Sobry (2331) en je kreeg 6 kinderen tussen 1948 en 1960. Inmiddels werd er een groot nieuw huis gebouwd, vlak naast het Rusthuis Sint Bernardus. In het huis in de Koninklijke Baan 20 was iedereen welkom. Het was “Villa-spring-binnen” en “Hotel Susanne” en iedereen voelde er zich onmiddellijk thuis. Er stond altijd iets lekkers klaar, want je kon koken als een sterren chef. Soep met fijne groentjes en tapioca, voorgerecht, hoofdgerecht of de legendarische taarten.
De Schelpenhandel draaide op volle toeren en er werd echt goed geleefd. Er kwamen toen veel verhalen uit het verleden op tafel. Het oorlogsverhaal met de bombardementen en het schuilen in de boerderij het Klokhof te Veurne bij Michel Mauritius Dewaele (8110) en Godelieve Cornelia Vanhoutte (8111) is ons altijd bijgebleven. Het smokkelverhaal toen je per fiets, samen met tante Cecile (Cecilia) Madeleina Cornelia Dewaele (1811), op de terugreis van de Mol aan de Franse grens door 2 douaniers werden tegengehouden. En wanneer die vroegen “En wat hebben jullie mee”? Kwam het spontane antwoord: “Hosties voor nonkel paster”! …. En ze lieten jullie zonder meer door! In werkelijkheid waren het flessen alcoholische drank voor een geliefde nonkel….
Op het fameuze trouwfeest van ons Comitélid Luc Sobry (2332) en Lucia Pane (6013) op Sicilië sprak je vol zelfvertrouwen Italiaans. Je studeerde nooit Italiaans, maar toch werd je begrepen. Je sprak met je handen en je hart, wat tenslotte het universeel Italiaans is. Alleen zei je tijdens de huwelijks receptie per vergissing “Anguria” (= watermeloen) in plaats van “Auguri” ( = proficiat)! En toch had iedereen je begrepen.
Veel te vroeg in 1984 is papa Maurits Josef Corneel Sobry (2331), op 60-jarige leeftijd gestorven. Toen nam zoon Johan Sobry (2336) het bedrijf over, maar in 2012 sloeg het onheil opnieuw toe. Johan overleed in 2012 op 52-jarige leeftijd bij een ongeval in zijn schelpenfabriek te Veurne. Hoe pijnlijk dit ook was, toch bleef je een sterke moeder. Je deed het op jouw manier: met een lach en een traan en heel veel menselijke warmte.
Mamy, wat typeert je nog? Je passie voor bloemen en planten en vooral “het genieten van het leven”. De vele mooie reizen naar Mallorca, Frankrijk, Sicilië, Oostenrijk en Egypte. Later kwamen Florida en Zuid Afrika op het programma. Ik ben ervan overtuigd, dat je nu hierboven zit te glimlachen. Misschien zit je wel met een tasje koffie en een paar koekjes te kijken hoe we hier nu over je praten. Mamy, we nemen vandaag afscheid van jou, maar jouw verhalen, humor en liefde blijven voor altijd in ons hart. Je blijft onze koningin met of zonder kroon.
Rust zacht, lieve Mamy en bedankt voor alles wat je ons hebt gegeven. Je was en blijft een ster voor de rest van ons leven.
Tekst gelezen door Anaïs Sarah Lucia Sobry – Stannard (9799) dochter van Ellen Sobry (6015).
Lieve Mamie, je was de beste overgrootmoeder van de hele wereld. Ik zal je nooit vergeten omdat je grappig, leuk en ook nog eens super lief was. Ik en mijn familie zijn niet zo veel keer naar België geweest en daarom zag ik Mamie niet zo dikwijls en daar nu ben ik verdrietig over. Ik hoopte echt dat je 100 jaar zou worden. Ik zal je heel erg missen!
Tekst voor gelezen door Stefan Sobry (6014) zoon van Luc Sobry (2332).
Mamy, wat een leuke tijd hebben we samen mogen beleven bij jou. Ik denk dat ik mag spreken in naam van al je 17 kleinkinderen en de achterkleinkinderen, wel 23! Bijna 24…
De ontelbare weekends en vakanties in De Panne in jullie grote huis. Het was nog beter dan op hotel! Al die slaapkamers en ruimte om te spelen. Op de bergen zand, fietsen op de koer, naar de zee.
Winkeltje spelen langs de Koninklijke baan, met de gevonden schelpen. Dan allemaal samen snoep kopen om de hoek, met de opbrengst.
Meehelpen in de zandfabriek en op de nertsenkwekerij. Met de bulldozer meerijden en met grote scheppen de droger vullen. Vellen tellen en zakken zand vullen.
Met de jeugd naar Mallorca. Op het appartement in Santa Ponça, waar we ALLEMAAL tal van prachtige en onvergetelijke vakanties mochten beleven.
Wat een leuke familie verhalen, dankzij jullie inspanningen en jouw harde werken. Ik wil het je nog eens meegeven: Je kleinkinderen hebben een bijzondere band met elkaar, door jouw manier van leven.
We zien je graag! We zijn dankbaar dat we deel uitmaken van je bijna 100 jarig leven. Rust in vrede Mamy, je hebt het meer dan verdiend!
Tekst van Alice Sobry (9812) dochter van Stefan Sobry (6014)
Lieve Mamie, ik wil iets zeggen wat ik nooit ga vergeten. Opa Luc Sobry (2332) en ik Alice Sobry (9812) gingen naar Mamie. Mamie had een vogel, die maakte een geluidje (gefluit van ijsvogel) ze vond het heel grappig…, ik ook!
Mamie maakte altijd grapjes. Het gene wat ik altijd zag was haar glimlach.
Door op de blauwe afstammingsknop te drukken op onderstaande webpagina’s van onze “Florizoone Stam” website, ziet u de respectievelijke voorouderreeks evt. met broers zusters en kinderen.