Ja, het was op 10 mei 1959! En niemand die maar in de verste verte kon vermoeden, dat er boven de 700 zouden aanwezig zijn. Er zijn nu eenmaal zulke goede dingen, waarvan het deugd doet nog eens de smaak in de mond te voelen, dat wij met enkele indrukken deze grote Florizoone familie dag willen herkauwen.
Men begint altijd met het weer: dit was er één uit de duizend! Er waren nochtans geen eieren beloofd aan de heilige Clara. Het was één en al fleurigheid, het beste dat de dag kon bieden! De inzet van een ouderwets zomertje met zomerse mensen in fleurige jurken, op hun puikbest, goed geluimd voor deze ontmoeting, die een werkelijke droom werd. Het was een echte rally van wagens, die naar de slagader van het rendez-vous schoof, en op het gewenste uur een massa volk aanleverde. De kerk van Adinkerke stroomde vol en dit ging zo vlot, dat een goochelaar het niet beter en met meer orde had kunnen regelen.
Er was een Florizoone van aan het altaar tot op het doksaal. De stoet van de geestelijken kwam precies om 11 uur binnen langs het portaal: zes knappe koorknapen; vijf priesters, het sieraad van de trotse familie en bisschop De Smedt van Brugge. Er sprong een veer los, toen het “Veni Creator” werd aangeheven en het was of iedereen plots Latijn kende en in het machtig koor van verwanten en bijdrage leverde. Monseigneur De Smedt kon het niet nalaten in zijn kort woord tijdens de receptie achteraf zijn diepe waardering uit te spreken over deze roerende plechtigheid. Buiten wachtte een zon van achttien karaat ons weer op en op het kerkplein kwamen de vele tongen los met kreten van verbazing en verrassende ontmoetingen, die voor enkelen meer dan een generatie waren geleden. De gelegenheidsfotografen maakten onderweg naar de Meli naar hartenlust talrijke familie tafereeltjes. De 600 meter naar Meli werden als een buitenkans afgeslenterd, alwaar breed zwaaiende armen probeerden de massa op een reuze foto te krijgen.
Een Florizoone over de Florizoones.
“Vreugde en kinderlijke dankbaarheid zijn de gevoelens, die op deze feestelijke dag ons hart vullen, bij de grote eer, die de familie-stam Florizoone hierbij worden aangedaan.
Wij zijn blij, hierbij in één hartelijke groet de 720 familieleden voor te stellen, die het initiatief van het Florizoone Comité geestdriftig hebben beantwoord. Zij hebben allen, hier vertegenwoordigd, het kostbare bezit van een “echte familiegeest” door hun aanwezigheid willen beklemtonen.
Dit kenmerk van onderlinge aanhankelijkheid is wellicht de meest sprekende eigenschap van een familie-stam, die vooral in Veurne-Ambacht sinds drie eeuwen, over tien generaties, haar levenskracht heeft laten wortelen en openbloeien.
In deze kennismaking met een familie stam, die typisch Vlaams van oorsprong is en vooral de gedegenheid, maar ook een onwankelbare beginselvastheid in zich draagt, weze het ons toegelaten, alleen over haar gebreken en tekorten, te zwijgen.
Zowel in de administratie van Ieper als bij de Hage poorters (poorter van een stad waar hij niet blijvend verbleef) in de omliggende gemeenten als Nieuwkerke, Kemmel, Loker en Dranouter, vinden wij de verre wortels van onze stam terug. Onder de opmerkelijke figuren onze voorvaderen citeren wij: een twaalfde schepen Jacob Florisoone (84) (°ca.1382) in de stad Ieper onder Filip van Artevelde in 1382; een regulier Kanunnik van de abdij van Voormezele Basile Ignaçe (Prosper) Florisoone (67)(°1725 +1798), in 1764 als deservitor (bedienaar van de parochie) benoemd te Gijverinkhove, die in acht delen “Nieuwe Vlaemsche Sermoenen” te boek stelde, na zijn professoraat in de Godgeleerdheid van het Bisdom Ieper; een econoom (houdt zich bezig met de materiële zorg van de gebouwen en inwoners van de abdij) van de abdij van Sint Winoksbergen geboren circa 1650 Gregoire Florisone (73) (°1650 +1689) en verschillende godgewijde zielen, die zich in wezen gestichten hebben verdienstelijk gemaakt waaronder Anna Clara Theresia Florisone (68) (°1727 +1793) directrice van het wezen gesticht te Nieuwpoort.
Rond 1695 heeft zich een zekere Pieter Florensoone (Florisse) (1) (°ca. 1659 +1703) zich uiteindelijk te Wulpen gevestigd, die na 10 generaties meer dan 600 afstammelingen telt. Deze bloeiende tak bevat momenteel negen priesters die thans op het wereldfront van de kerk werkzaam zijn. Onder hen is er een Scheutist Armand Florizoone (626)(°1912 +1974) die tijdens de kerkvervolging in China twee jaar werd gevangen gehouden en thans werkzaam is in Amerika”.
Door op de blauwe afstammingsknop te drukken op onderstaande webpagina’s van onze “Florizoone Stam” website, ziet u de respectievelijke voorouderreeksen van bovenvermelde personen met eventuele broers zusters en kinderen.
Het voorgaande is een heruitgave van de Florizoone familietijdschriften, nr. 1, 2 en 3 uit de eerste Jaargang (1960), en wordt hier getrouw gereproduceerd met beperkte editoriale wijzigingen.
